Kim jest prawdziwy żeglarz? To pasjonata, człowiek, który jest związany z morzem, żeglarstwem i kulturą ludzi morza. Jeśli ciągnie Cię na wodę, w zimie nie możesz się doczekać wiosennych przygotowań do sezonu, z nostalgią patrzysz na zdjęcia z poprzedniego rejsu lub marzysz o tym, by w taki wypłynąć – masz w sobie dużo z prawdziwego żeglarza.

Kim jest prawdziwy wilk morski?

Tak to już jest, że wilka ciągnie do lasu… a żeglarza – na wodę. To taka niewytłumaczalna więź człowieka z wodą, która wciąż ciągnie do przygód, rejsów, doskonalenia swoich umiejętności. Jeśli jesteś żeglarzem, dobrze wiesz, o co chodzi. To właśnie dlatego ludzi morza określano mianem wilków morskich. Doświadczenie i fach w ręku marynarza, który wciąż wypływał w rejsy nie mogło równać się z niczym. Większość lub zdecydowanie znaczną część życia spędzali oni na wodzie. Nawet jeśli mieli rodziny, żony, dzieci – coś wciąż pchało ich na kolejne rejsy. 

Żeglarz – członek załogi i społeczności

Dzisiejsze żeglarstwo więcej ma wspólnego ze sportem niż ze stylem życia, choć wciąż w jachtklubach i w towarzystwie osób, które stale pływają w regatach da się wyczuć ducha dawnych dni. To ludzie honoru, którzy cenią sobie ciężką pracę, dobre więzi z ludźmi. Każdy żeglarz dobrze wie, że to właśnie od tego, jak dobrze zgrana jest załoga zależy wiele – od wspólnego bezpieczeństwa, przez (niegdyś) zarobek, po wygrane regaty lub ciekawe przygody podczas halsowania na jeziorze czy zatoce. 

Na dużych żaglowcach, które pływają do dziś, wciąż podczas rejsów odbywają się wieczorne spotkania integracyjne w mesie. To właśnie spędzanie czasu na rozmowie, wspólnym muzykowaniu, grach planszowych czy karcianych, a także wspólnym gotowaniu i ustalaniu dalszej trasy pomaga zgrać się całej załodze, odpocząć po trudach dnia i wyczerpujących wachtach.

Kultura ludzi morza – morze uczy i wychowuje

Wspólna praca i odpoczynek dają początek wspaniałym przedsięwzięciom. Od niepamiętnych czasów po dziś dzień kaszubscy rybacy tworzyli maszoperie – wspólnie organizowali połowy na morzu, dzielili się zyskiem, zapewniali sobie nawzajem opiekę. To właśnie trud pracy na morzu pozwolił im zrozumieć, że wspólnie mogą więcej. 

Prawdziwy żeglarz doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że woda to prawdziwy żywioł. Nie lekceważy sił natury, niezależnie od tego czy pływa po bezpiecznym jeziorze, po rwącej rzece, po pełnym morzu, czy oceanie. Żeglarstwo to wielka szkoła pokory wobec żywiołu wody i wiatru. To właśnie na ich zrozumieniu polega opanowanie sztuki bezpiecznego sterowania łodzi. To sztuka podporządkowania się żywiołom i wykorzystania ich potęgi do tego, by móc pływać nawet w najdalsze zakątki naszej planety.

Prawdziwy żeglarz uczy się cały czas, doskonali swe umiejętności i dobrze wie, że jeszcze przed nim długa droga, zanim poczuje się pewnie na wodzie. Żeglarstwo to ciągła nauka – nawigacji za pomocą ciał niebieskich, locji akwenów, po których się pływa, budowy i naprawy jachtu, który się użytkuje. 

Prawdziwy żeglarz pomaga kolegom w potrzebie. To nie tylko prawo, ale także zwyczaj, że jako żeglarz jesteś zobowiązany do udzielenia pomocy innym jednostkom podczas awarii, przyjęcia załogantów na pokład, udzielenia im pomocy medycznej. To także nasz moralny obowiązek – awaria może się przydarzyć każdemu. Morze nie jest łaskawe dla tonących statków. W wielu przypadkach o przeżyciu ludzi decyduje dobre, otwarte żeglarskie serce i silna pomocna dłoń.

Patent żeglarski

Każdy, kto czuje zew morza może wziąć udział w kursach żeglarskich, które kończą się egzaminem na patent. Wtedy formalnie stajesz się żeglarzem jachtowym. Kolejny etap to jachtowy sternik morski, a potem kapitan jachtowy. Jeśli więc chcesz samodzielnie czarterować jednostki pływające i pływać po wodach śródlądowych i morskich do 2 mil morskich od brzegu, warto rozważyć kurs. Pamiętaj jednak, że żeglarstwo to praca zespołowa i ogromna odpowiedzialność, ale też wspaniały sposób na spędzanie czasu na wodzie w gronie przyjaciół czy rodziny. Uwaga – można się  od tego uzależnić!